Czy prawdą jest, że gry są niewychowawcze, czy też, jak twierdzą inni, potrafią rozwinąć u dzieci różne zdolności?
Zjawisko gier komputerowych budzi obecnie niezwykle silne emocje, zarówno u dzieci, młodzieży, jak i dorosłych. Z jednej strony gry komputerowe są odbierane jako nowoczesna i bardzo atrakcyjna zabawa, pozwalająca przeżyć wiele fascynujących przygód w wirtualnym świecie. Z drugiej strony ta ,, nowoczesna forma zabawy” często przeraża ogromnym ładunkiem przemocy i okrucieństwa, budząc uzasadniony niepokój wychowawców, psychologów i pedagogów co do negatywnego wpływu tych treści na rozwój dziecka.
W poradniach psychologicznych coraz częściej pojawiają się zrozpaczeni rodzice dzieci uzależnionych od gier komputerowych. Uzależnienie to zaczyna się zazwyczaj bardzo niewinnie. Najpierw jest ciekawość i zafascynowanie, dziecko spędza wiele czasu przy grach komputerowych. Rodzice z dumą patrzą na swoje kilkuletnie dziecko, które sprawnie obsługuje komputer, uważając je za młodego geniusza.Rodzice przyzwalają na to, aby dziecko spędzało wiele godzin przed komputerem, gdyż są przekonani, że rozwija ono swoje zainteresowania, a równocześnie jest w domu pod czujnym okiem rodziców. Jednak z czasem syn lub córka zaczynają spędzać coraz więcej czasu przy grach komputerowych, przy próbie oderwania od komputera reagują wybuchami niekontrolowanej złości i agresji. Rodzice powoli tracą kontakt z dzieckiem, a ono samo zatraca kontakt z rzeczywistością, ponieważ najważniejsza staje się gra i czas spędzany w świecie wirtualnym. Zaniepokojeni rodzice szukają pomocy u psychologa, ale często dopiero wówczas, gdy dzieci są już silnie uzależnione od grania: gdy mają zaniki mięśni od siedzenia przy komputerze, gdy nie chodzą do szkoły, nie myją się i przez wiele dni nic nie jedzą.
Uzależnienie od gier i komputera manifestowane jest podobnie jak inne nałogi i niczym się nie różni od takich uzależnień jak alkohol czy narkotyki. Wszystko w koło staje się nie ważne , a wirtualny świat powoduje totalne zatracenie.
Objawy uzależnienia od gier (źródło :www.poradnikzdrowie.pl)
• czas spędzany przy komputerze lub konsoli dominuje nad innymi aktywnościami, np. spotkaniami ze znajomymi, nauką, pracą, innymi zainteresowaniami, a nawet jedzeniem czy spaniem;
• brak możliwości skorzystania z komputera lub zagrania w grę powoduje rozdrażnienie, złe samopoczucie, agresję, chandrę, apatię, a w skrajnych przypadkach nawet depresję;
• nadpobudliwość;
• zaburzenia lękowe;
• izolowanie się;
• zaburzenia i zmiany nastroju;
• problemy z zasypianiem i bezsenność;
• problemy z koncentracją;
• zaniedbywanie obowiązków;
• relacje wirtualne stają się ważniejsze od realnych;
• w momencie, gdy osoba uzależniona nie przebywa przy komputerze lub konsoli, stale myśli o graniu i rzeczach, które będzie robić, gdy już usiądzie przed ekranem;
ŻEBY ZAINTERESOWANIE KOMPUTEREM NIE STAŁO SIĘ NAŁOGIEM …
RODZICU:
ZADBAJ O AKTYWNY WYPOCZYNEK SWOJEGO DZIECKA
NIE POZWÓL ŻEBY KOMPUTER STAŁ SIĘ NAJLEPSZYM PRZYJACIELEM TWOJEJ POCIECHY
WSPIERAJ ZAINTERESOWANIA SWOJEGO DZIECKA (NIE POZWÓL MU SIĘ NUDZIĆ)
WE WSZYSTKIM NAJLEPSZY JEST UMIAR
BĄDŹ CZUJNY I ZWRACAJ UWAGĘ NA CZAS SPĘDZANY PRZED MONITOREM
OPRACOWANIE: mgr Ewa Lipczyńska